GEDULD,NOG EENS GEDULD, EINDELOOS GEDULD...grr =(

Afgelopen weken was ik natuurlijk erg geschrokken dat zo’n crash toch best zware fysieke gevolgen kon hebben. Dit heeft mij niet alleen lichamelijk geraakt maar ook mentaal was het een harde klap. Ik heb een poos erg echt flink door heen gezeten en heb gemerkt dat je pas echt ongelukkig bent als je niks kan en dat andere je moeten verzorgen. Ik heb me afgelopen weken erg groot gehouden maar voor het slapen gaan dan komen de emoties vaak los. Het is alweer 3,5 week geleden en mentaal heb ik het nog wel zwaar, je gaat je steeds dingen afvragen en de tijd tikt natuurlijk door. Zal dit het einde van het seizoen zijn voor mij of zal ik straks grote sprongen vooruit maken??
Mentaal dus nog niet helemaal top maar fysiek maak ik kleine sprongen vooruit.

Momenteel ben ik namelijk weer in staat om mezelf te redden. Afgelopen weekend ben ik voor het eerst na 2,5 week weer naar de normale wc geweest, heeft mij moeder mij geholpen met douchen en ben ik na 8 week weer eens naar mijn slaapkamer geweest. Het was weer heerlijk om naar een normale wc te kunnen gaan en niet steeds op de po op bed, daarnaast was de douche nog niet zo genieten omdat ik op dat moment nog 1en al spanning was.

Ik heb nu drie manuele behandelingen(kraken en los masseren) gehad bij de fysiotherapeut, dit om mijn bekken en rug recht te zetten en daarnaast om de spanning in de rug af te nemen. Deze behandelingen zijn erg goed bevallen. Tijdens de behandeling erg veel pijn maar daarna voelde het altijd een stukje beter aan. De ergste pijn in mijn schaambeen is zo goed als weg. De pijn in mijn rug en bekken zit er nog wel.

Afgelopen dagen ben ik dan ook weer naar buiten geweest om stukjes te wandelen. Overdag moet ik veel wandelen en op de hometrainer en het liggen op bed voorkomen. Sinds woensdag slaap ik weer op mijn eigen kamer wat ook erg prettig is. Nu kan ik zelf weten wanneer ik ga slapen en wanneer ik op sta, en dat is heerlijk!!!

Elke dag gaat het een stukje vooruit en in vergelijking met vorig week heb ik een enorme stap voorwaarts gemaakt. Hoelang het allemaal nog gaat duren is niet te zeggen. Topfit zal ik voorlopig nog niet zijn, ik ben 5kg afgevallen en veel kracht verloren. Wanneer ik weer pijnvrij ben (wat ong nog 2week kan duren) kan ik weer werken aan de rompstabiliteit en dat vervolgens weer uitbreiden.

Iedereen bedankt voor de berichten/mailtjes/ kaarten/belletjes/smsjes en alle dingen die ik nog vergeten ben! Bedankt!

PS:
Tine en Esme hebben vandaag een wedstrijd gehad in Igls. Sinds ik geblesseerd ben hebben ze ongeveer alles met zn 2en moeten doen omdat ook Urta geblesseerd is uitgevallen (kort na mijn ongeval). Het is erg lastig om met zn 2en alles te doen. Zeker afgelopen week in Altenberg. De nominatie na de 1ste run was op zak maar helaas was de 2de run niet zoals de eerste en hebben we de nominatie helaas uit handen moeten geven. Gelukkig hebben we nog een aantal kansen en heb ik er alle vertrouwen in. Vandaag zijn zij keurig 10de geworden. Als ze deze lijn doorzetten dan komt de nominatie eraan. Volgende week hebben ze nog 1 kans en daarna zullen zij een weekje naar huis gaan om even bij te komen.