Artikel Westerkrant 18-02

Jannicke IJdens met Nederlands Bobsleeteam naar Lake Placid?

Afgelopen jaren is Jannicke op topsportniveau bezig geweest met Atletiek. Het jaar 2006/2007 kon zij zich kwalificeren voor het Europees Jeugd Kampioenschap te Hengelo. Op 13 centimeter na heeft zij niet kunnen voldoen aan de limiet. Na deze toch wel teleurstelling heeft Jannicke rust genomen en is zij terecht gekomen in de bobsleewereld. Afgelopen half jaar is zij de uitdaging aan gegaan om het bobsleeën onder de knie te krijgen en daarin te knallen.

De 19 jarige Jannicke IJdens uit Hoogkerk heeft momenteel haar plek gevonden in het bobsleeën. De voormalige atlete van Groningen Atletiek heeft afgelopen seizoen de overstap gemaakt naar het bobsleeën. Sinds juni 2007 maakt Jannicke deel uit van Bobteam Kamphuis. Dit team heeft een High Potential Status van het NOC*NSF, met als doel deelname aan de Olympische Winterspelen van Vancouver 2010. Afgelopen periode heeft het team waaronder ook Jannicke een volwaardig programma afgewerkt, waarin het Wereldkampioenschappen, het Europese Kampioenschap en de Wereld Junioren Kampioenschappen belangrijke meetmomenten waren.

Om op deze kampioenschappen optimaal te kunnen presteren, was het noodzakelijk dat een zeer intensief en uitgebalanceerd trainingsprogramma werd gevolgd. Dit houdt in dat naast de dagelijkse trainingen, ook deel wordt genomen aan diverse trainingskampen en wedstrijden, waarvoor Jannicke deze periode veel in het buitenland is geweest.
Het bobsleeën bij de vrouwen beperkt zich tot de tweemans formatie. Dit in tegenstelling tot de mannen waarbij ook nog met vier personen wordt afgedaald. Tijdens de start wordt door alle teamleden de slee over een afstand van ongeveer 50 meter voortgeduwd. Een afstand die normaal gesproken in ongeveer 6 seconden wordt overbrugd en waarbij een snelheid tot wel 40 km/u kan worden bereikt. Daarna is het zaak om zo snel mogelijk plaats te nemen in de slee, waarbij de pilote (voorste atleet) als eerste plaats neemt,gevolgd door de remster.
Het succes waarmee een team een afdaling doorloopt hangt voornamelijk af van drie elementen: de start - die voor een belangrijk deel de maximaal te bereiken topsnelheid bepaalt -, het sturen - de ideale lijn wordt bepaald door zowel de snelheid als de af te leggen afstand en tenslotte het materiaal waarover beschikt kan worden. Waarbij het laatste element, het materiaal, misschien wel het doorslaggevende aspect vormt dat het verschil maakt tussen subtop of Olympisch goud!
Het avontuur begon allemaal in Winterberg, Duitsland. Hier maakte Jannicke haar eerste afdalingen als remster van bobteam Kamphuis en toen werd zij direct besmet met het ‘bobvirus’. De baan staat niet bekend als een erg ingewikkelde. Je begint vrij tam boven in maar dan bouw je toch wel behoorlijk wat snelheid op, zo’n 125km/h. Weliswaar resulteerde de eerste afdaling in een crash maar dat kon haar niet weerhouden om steeds weer achterin in te springen.

Naast Winterberg is Jannicke in Igls (Oostenrijk), Cesana (Italië) en Altenberg (Duitsland) geweest om daar de trainingen en wedstrijden voort te zetten. Altenberg staat bekend als een erg ruige baan. Je gaat er niet bijzonder hard, maar hij is ruig omdat de radius van de bochten vrij krap is. Je kunt dit vergelijken met het idee alsof je op een muur afrijdt. Deze baan vergeeft fouten niet snel, 200% concentratie dus voor het team en respect voor het ijs is hier geen overbodige gedachte. Een paar flinke tikken en een aantal blauwe plekken daar ontkom je niet aan.

In totaal heeft Jannicke 40 runs gemaakt, is zij 5 keer gecrasht en heeft zij kennisgemaakt met 4 verschillende bobsleebanen. Daarnaast heeft het team een eerste, tweede en vierde plek behaalt in de Europacup en momenteel draaien ze mee in de middenmoot van de Worldcup. Op het WK voor de jeugd hebben zij helaas niet kunnen voldoen aan de verwachtingen en was een 7de plaats het hoogst haalbaar. Een revanche was er tijden het WK senioren en daar behaalde ze een zeer keurige 10de plaats.

Aankomende periode zal ‘try before you die’ langskomen in Oostenrijk om de slee naar beneden te sturen. Verder zal er nog hard getraind worden want Jannicke zal met het team eind maart richting Lake Placid (Amerika) vertrekken om ook daar nog afdalingen te maken en wedstrijden te draaien. Hier zal Jannicke zelf ook de touwtjes in handen nemen en proberen de bobslee op 4 ijzers naar beneden te sturen. Deze baan staat voor de Europeanen bekend om zijn ruigheid. Het is geen snelle baan, maar de bochten volgen elkaar snel op en is tevens de langste baan met 20 bochten. Voor de remmer schijnt het ook even slikken want de druk op je lichaam is hier groot. Bovendien wordt je flink door elkaar geschud. Jannicke gaat nu op naar de vijfde bobbaan in Lake Placid!